Even lekker een wandeling maken met je hond. Jij en je viervoeter hebben het allebei naar hun zin, maar dat hinkt je hond ineens door een grasaar in zijn poot. Of nog erger: op een plek waar die je niet meteen kunt zien. In dit artikel lees je alles over waarom grasaren de grootste vijand zijn van je hond.
Wat zijn grasaren?
Grasaren zijn pluimvormige, scherpe zaden van een wilde grassoort. Veel mensen beschouwen het als onkruid. Ze staan voornamelijk langs stoep- en wegranden en dat zijn bij uitstek plaatsen waar honden lopen en snuffelen.
De stekelige delen van grasaren kunnen afbreken en in een hondenvacht blijven hangen wanneer een hond er langs of doorheen loopt. Dit kan zelfs gebeuren wanneer een hond er tegenaan plast, zo meldt Rover.
Grasaren honden: zo gevaarlijk is het
De stekelige delen van grasaren hebben een hele scherpe punt. Die kan niet alleen via de huid van honden doordringen, maar ook via lichaamsopeningen zoals oren, neus en ogen. Door de weerhaken van grasaren raakt deze niet los. Sterker nog, de grasaar dringt steeds dieper het lichaam binnen.
Grasaren kunnen bij honden leiden tot infecties en abcessen. En dat is in het beste geval. Ze kunnen zich door het lichaam blijven bewegen en op die manier in de longen of in andere vitale organen terechtkomen. We hoeven je niet uit te leggen wat de gevolgen hiervan kunnen zijn.
Wanneer jouw hond een grasaar in zijn lichaam heeft, kun je deze zelf verwijderen. Let er wel op dat je hem helemaal verwijdert. Als je dat niet doet, bestaat de kans dat een gedeelte achterblijft.
Wanneer je geen tot weinig medische kennis hebt, kun je het best met je hond langs de dierenarts gaan.
Grasaar herkennen
Voorkomen is altijd beter dan genezen. Het is dus belangrijk dat je grasaren herkennen kunt. Ze komen vooral voor in de zomermaanden en staan vaak in hoog wild gras. Ze zien eruit als een soort lange borsteltjes, met stekels die omhoog staan.
Grasaren komen overigens ook in de wintermaanden voor, maar dan zijn ze vaak ongevaarlijk. In de lente en in de zomer drogen ze uit, waardoor ze gemakkelijk blijven hangen aan hondenvachten.
